Este sitio web utiliza cookies para mejorar la experiencia del usuario. Al utilizar nuestro sitio web, usted acepta todas las cookies de acuerdo con nuestra Política de cookies.Aprende másOK
Bellísima iglesia pero aún mejor es la gente y los sacerdotes que la conforman. Es súper activa y todos podemos participar y hacer comunidad. Para mi ha sido fundamental desde mi llegada. Mil gracias
Aunque soy de Vigo estuve alli este pasado para una misa y Adoración Eucaristica. Ya conocia la Iglesia de otras ocasiones. Es un lugar precioso y Fray Natalio un párroco fantástico. Me gustó mucho ver tanta gente joven.
Preciosa iglesia. Con historia (se celebraron las cortes de Carlos I) se trasladó de su ubicación previa zona ciudad vieja, junto a la iglesia de la orden 3*. Es una iglesia franciscana, austera que favorece el recogimiento
Es magestuosa, en mi opinión una de las más bonitas que posee Coruña. Se ubica en el corazón de la ciudad, al lado del bello Parque de Santa Margarita. Su estilo es neo gótico. Es impresionante pues esta elevada con su bonita escalinata.
Parroquia ejemplar, los sacerdotes extraordinarios y gente dispuesta a echar una mano siempre q se necesite. Vale la pena acercarse a ella, al menos para conocerla y saber todo el bien que hacen no solo los sacerdotes sino los jóvenes, los menos jóvenes y los mayores. Un ejemplo en todos los sentidos
Esta iglesia es un encanto no solo por su arquitectura que es muy bonita, sino por su gente… que bonita sensación te hacen sentir, trabajan en pro del bienestar de la parroquia y ayudan a la comunidad.seguiré asistiendo a sus misas seguro
Los franciscanos q regentan esta iglesia son agradables, bien preparados y BUENOS CURAS. (El padre Antonio, es MAGNÍÍÍÍFICO para confesarte, por ejemplo.) ¡Pruébalo y verás.
El párroco, un señor joven con el don de darse a los demas, es de una humildad y un don de amor al prójimo EXTRAORDINARIOS.
Hay misa todos los dias a las 20: 00h.
Los TERCEROS MIERCOLES de cada mes, despues de la misa de 20: 00h, hay ADORACION (media horita con el Señor en intima y silenciosa confianza) q da la vida a todo el q quiera ir. Está abierto a todo el mundo. ACONSEJOLO. Un abraco.
Es una hermosa parroquia de estilo gótico. Estrecha pero larga. No tiene más que una única imagen religiosa que es Cristo, austera, donde se puede ir a horario con silencio. Tiene acceso a sillas de ruedas. Fray Natalino, párroco franciscano es un hombre de Fe muy cercano a todos. No puedo dejar de nombrar a Sor Micaela, una monja que mantiene el orden.
Igrexa cercana e familiar. A igrexa de San Francisco é un templo relixioso situado no Paseo das Pontes, da Coruña, área cruzada diagonalmente por un antigo acueduto. Orixinalmente estaba na Cidade Vella e formaba parte do primitivo convento franciscano, situado fóra das antigas murallas, nun outeiro elevado sobre as rochas, fronte ó mar. Esta localización fóra das murallas foi precisamente o motivo da súa ruína, xa que durante o cerco inglés da Coruña, no século XVI, foi incendiada para evitar que o inimigo se fortificase no antigo convento. As súas ruínas, cando inda estaban no seu antigo emprazamento, foron declaradas Monumento Nacional por Orde do 16 de marzo de 1939. Inda que existen citas de 1262 e 1279 sobre os «frades menores da Coruña», o primeiro testemuño escrito sobre a existencia do convento data de 1423. No convento aloxáronse personaxes coma Afonso XI en 1345, o Emperador Carlos V, que congregou alí mesmo as Cortes en 1520, denantes da saída cara a Alemaña e o seu fillo, o futuro Filipe II, en 1554. En 1589 o Marqués de Cerralbo, capitán xeneral de Galicia, ordenou incendiar o convento para evitar que fose empregado polos ingleses durante o sitio de Drake, mais foi logo reconstruído no mesmo lugar. En 1651 sufriu un novo incendio debido á explosión da próxima polvoreira de San Carlos, situada no xardín actual do mesmo nome. Despois da exclaustración de 1835 foi convertido en cárcere correccional e, posteriormente, instaláronse as dependencias da 8ª Compañía Xeral do Exército, que permitiu que a igrexa se convertese nunha ruína e a principios do século XX só se conservaba parte da fachada do convento e o resto estaba adaptado para usos militares. En 1964, a igrexa foi trasladada ao seu emprazamento actual, e inda que estaba en funcionamento, fallaba por completar o acceso pola súa fachada principal. A configuración existente da igrexa databa dos séculos XIV e XV, inda que no seu novo emprazamento foi fortemente modificada. A reconstrución fíxose a partir das tres capelas da cabeceira, unha capela do século XVI que se cambiou de situación relativa e a portada principal. Ángel del Castillo, que estudou e debuxou a súa planta na súa situación orixinal, considéraa un «exemplar oxival típico de Galicia, do século XIV ao XV, a igrexa, con supervivencias románicas na ornamentación». As ruínas da igrexa foron declaradas monumento histórico artístico o 16 de marzo de 1939.
Hermosa iglesia gótica, fue trasladada de su lugar original, la ciudad vieja al lado de la orden tercera y el museo militar, tras la desamortización de Mendizábal y reutilizar la zona para ubicaciónes militares
La misa de 12 de los domingos es muy bonita, con todos los niños de la catequesis. Hay muy buen ambiente en la parroquia, son un grupo de gente muy agradable.
Una buena iglesia, al ver la puerta de buenas a primeras te replanteas la existencia del universo, pero luego te enteras de que la iglesia originalmente estaba en la ciudad vieja y que la movieron de sitio y todo cobra sentido.
Es una gran iglesia. Tanto por su arquitectura y por su comunidad, la cual acoge a todo el mundo. Es un gran lugar y si estas por la zona es digno de ir a ver. Se realizan catequesis y los domingos a las 12 hay una misa para niños a la cual asisto y la comunidad que se forma es increible. Aceptan a personas con distinta orientacion religiosa las cuales tambien se intengran en su comunidad de "buenas personas" como dicen ellos. Por todo esto doy mis 5 estrellas